O bibliotece
Biblioteka szkolna – historia
Historia biblioteki szkolnej jest ściśle wpleciona w historię naszej szkoły. Gromadzenie księgozbioru odbywało się od pierwszych lat funkcjonowania Krajowej Szkoły Mleczarskiej w Rzeszowie. Początkowo, po założeniu szkoły, zbiór książek kilkunastu egzemplarzy, ale ich ilość szybko rosła. Liczba książek wzrosła od 71 w 1906 r. do 438 w 1913 r. Było to dość dużo książek jak na możliwości nowo powstałej szkoły w austriackim zaborze. W latach 1912-1913 wypożyczono uczniom i nauczycielom 878 książek. Funkcjonująca już w tym czasie czytelnia otrzymywała 12 tytułów czasopism.
Książki przechowywano w zwyczajnej szafie. Dopiero po rozbudowie w latach 1926-1928 znalazło się pomieszczenie na małą bibliotekę, natomiast dość dużo miejsca przeznaczono na bibliotekę i czytelnię w nowym budynku szkolnym.
W latach dziewięćdziesiątych zorganizowano czytelnię w internacie. Uczniowie mogli korzystać z różnych źródeł wiedzy w przygotowywaniu się do lekcji, do udziału w konkursach i olimpiadach. Przez cały czas istnienia szkoły księgozbiór tworzony był zgodnie z zapotrzebowaniem i profilami kształcenia młodzieży. Kupowano więc pozycje dotyczące przemysłu spożywczego, przedmiotów ogólnokształcących, literatury pięknej. Najstarsze książki mleczarskie , będące ,,białymi krukami”, wzbogaciły szkolne Muzeum Mleczarstwa.




Z biegiem lat zmieniała się rola i zadania biblioteki, ale zawsze ogromny nacisk kładło się na rozwój czytelnictwa poprzez stosowanie różnych form pracy. Kształtowano zainteresowania czytelnicze, prowadząc rozmowy indywidualne z czytelnikami, organizowano wystawki książek, prezentacje nowości i konkursy. Na lekcjach z edukacji czytelniczej omawiano rolę czytania w życiu człowieka, sposoby organizacji pracy umysłowej i samokształceniowej, itp. Wszystko to służyło poznawaniu przez uczniów nowej partii wiedzy, kształceniu umiejętności w posługiwaniu się książką, budowaniu motywacji do samodzielnej pracy. Na tym polegało włączanie pracy biblioteki w ogólny plan dydaktyczno- wychowawczy szkoły. Biblioteka była i jest interdyscyplinarną pracownią, służącą wszystkim – uczniom, rodzicom, nauczycielom, pracownikom administracji oraz emerytowanym pracownikom szkoły. Uczniowie i pracownicy szkoły mogli w czytelni korzystać z prenumerowanej prasy – z dzienników i czasopism zawodowych.
W latach powojennych do 1961r. biblioteką opiekowali się nauczyciele w ramach godzin wliczonych do etatu lub nadliczbowych. Byli to:
- Józef Rafiński – do 31 stycznia 1952 r.,
- Irena Konieczna (Wolsan) – do 31 sierpnia 1953 r.,
- Wanda Aksamith – do 31 sierpnia 1956 r.,
- Józef Woźniak – do 30 czerwca 1960 r.,
- Helena Cieślikiewicz do 31 sierpnia 1961 r.
Dopiero od 1 września 1961 r. zatrudniono etatowego pracownika biblioteki w pełnym wymiarze godzin. Była to Stanisława Klementowska, która pracowała do 1972 r. Na jej miejsce w tym samym roku przyjęto mgr Zofię Jęczeń (emerytura 2004 r.). W latach 1982-88 pracowała tu również mgr inż. Maria Kołwa. W 1989 r. zatrudniono tu mgr Halinę Zizius (emerytura 2007 r.), natomiast opiekunem czytelni od 1998 r. do czasu emerytury (2005 r.) była mgr Bożena Dudek-Adamska.
Biblioteka szkolna – obecnie
Od września 2005 r. do chwili obecnej w pełnym wymiarze godzin pracuje mgr Renata Skoczylas, mgr Urszula Jarek (2011 r.) na pół etatu oraz mgr Katarzyna Kuźniar.


W latach 2007 – 2009 pracowała tu również mgr Elżbieta Ficek oraz w ramach uzupełniania etatu (lata 2009 -2014) mgr Barbara Wielgos.
Obecnie biblioteka i czytelnia są interdyscyplinarną pracownią wyposażoną w sprzęt komputerowy z dostępem do Internetu.
Stan biblioteki (grudzień 2017 r.) to 22015 woluminów.
Obecnie biblioteka wzbogaciła swoje zbiory dzięki otrzymanemu wsparciu finansowemu (15 000 zł) w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa. Zakupiono 617 nowości wydawniczych dla młodzieży.
Nasza biblioteka to miejsce osobliwe w szkole. Tu się uczy, rozmawia, pomaga innym, nawiązuje przyjaźnie. Panująca tu atmosfera życzliwości przyciąga wiele osób, które oprócz książek i czasopism potrzebują czasem słów wsparcia i otuchy w gorszych chwilach swojego życia.